Dragen
Niet klagen maar dragen?

Blog dragen
Ik weet niet hoelang ik dit nog kan dragen.
De hulpvraag kwam eigenlijk voort uit gedrag van haar kind maar gedurende het gesprek werd het steeds meer duidelijk: ik heb ook iets nodig. Ik heb alles gegeven, wanneer mag ik even ´leunen´?
Allereerst ‘kijk’ ik altijd naar de moeder. Als een moeder in het gezin het niet meer kan dragen is een traject starten dan wijs? Naar mijn mening: nee, tenzij het echt niet anders kan.
Anders zou ik altijd eerst de moeder gunnen wat nodig is;
- Tijd om tot rust te komen (als dat lukt)
- Tijd om er even over na te denken, voelen aan je lijf wat goed is
- Tijd om te accepteren dat er al veel is gebeurd (schoolwissels, onderzoeken, verdrietige gesprekken, de heftige emoties van je kind enz).
We kunnen er van alles van vinden en over zeggen maar voor sommige moeders is het opvoeden en veilig op laten groeien van hun kind ook intens en ontzettend pittig. Het vraagt alles van je.
Je energie, je vrije tijd je rust, je slaap soms zelfs. Je maakt je zorgen, je bedenkt hoe het verder moet, je zegt sociale afspraken misschien af omdat je niet weet hoe je kind zich zal gedragen. En zo isoleer je jezelf steeds meer.
Dan is er allereerst nodig om uit te rusten en op te ruimen. Bijvoorbeeld door een opstelling; werken aan inzicht, acceptatie en soms ook rouw in de diepste zin van het woord: verlies van een verlangen/ droom.
Pas dan, ja echt dan alleen, kan je verder vanuit rust.
In mijn Praktijk bied ik opstellingen trajecten aan van 3 sessies met een gratis intake gesprek. Terug naar rust en acceptatie en daarvanuit weer verder groeien. Persoonlijk of met je kind.
Psst: In Januari 2026 met 40.- korting!



